مهدویت - سوال 45

سوال :علمای اقدم ما (شیخ رضی, مفید, کلینی, طوسی, صدوق) بر روی این مطلب اجماع دارند که: تا زمان ظهور امام زمان(عج) هیچ کس نمی تواند صورت و هیئت آن بزرگوار را ببیند و صدایش را بشنود. اگر این طور است پس این داستان هایی که درباره بزرگان (حتی خود این علما) و زیارت کردن امام زمان(عج) نقل می شود چیست؟

پاسخ :درباره دیدن و مشاهده کردن حضرت حجت(عج) در زمان غیبت کبری, دو دیدگاه وجود دارد: ا

لف) در دوران غیبت کبری امکان ارتباط و مشاهده آن حضرت وجود ندارد و گروهی از بزرگان شیعه بر این باورند که در زمان غیبت کبری امکان ارتباط با امام زمان(عج) برای شیعیان وجود ندارد و برابر دستور آن حضرت مدعی دیدار را باید تکذیب کرد. دانشمندان و بزرگانی چون محمد بن ابراهیم (معروف به نعمانی) و فیض کاشانی و کاشف الغطاء و شیخ مفید, این نظریه را پذیرفته اند و طبق این دیدگاه که از روایات و توقیع امام زمان(عج) به محمد بن سمری (آخرین نایب آن حضرت در زمان غیبت صغری) استفاده می شود که امکان ارتباط برای شیعیان وجود ندارد مگر به خادمان آن حضرت.

ب ) گروهی از علمای شیعه بر این باورند که در غیبت کبری, امکان ارتباط با امام زمان(عج) وجود دارد این دیدگاه در بین متأخران شهرت دارد. دانشمندانی چون سید مرتضی, محدث نوری, کراجکی و شیخ طوسی و دیگران این نظریه را طرح می کنند و چنان که مشهور است اشخاص جلیل القدر و مورد وثوق و اعتماد در حکایات بسیاری که از حد تواتر هم گذشته است, تشرف بسیاری را به فیض حضور انور حضرت مهدی(عج) نقل نموده اند که با سندهای معتبر در کتاب های مشهور ثبت و ضبط است. برای جمع بین این دو نظریه می توان چنین گفت: مراد از این که مدعی مشاهده در توقیع آن حضرت کذاب و مفتری خوانده شده است. کسانی باشند که ادعای نیابت کنند و بخواهند با دعوی مشاهده و شرفیابی, خود را واسطه بین امام و مردم معرفی نمایند. ا

ز طرف دیگر همین حکایات و وقوع تشرف اشخاص به خدمت آن حضرت هم قرینه و دلیلی است بر این که در این توقیع که امام زمان(عج) به محمد بن سمری مرقوم فرموده است, نفی مطلق مشاهده و شرفیابی مراد نیست, بلکه مقصود نفی ادعایی است که دلیل بر تعیین شخص خاصی به نیابت باشد. خلاصه با توقیع, در آن همه حکایات و وقایع مشهور و متواتر نمی توان خدشه نمود. بلی این توقیع شریف جلو ادعای افرادی را که در صدد بازاریابی و عوام فریبی هستند می گیرد.