مهدویت - سوال 30

سوال :آیا سفیانی( شورش کننده عصر آخرالزمان) زنده است؟

پاسخ :درباره زنده بودن سفیانی گفتنی است که مرحوم آقای بهلول این ادعا را مطرح کرده وگفته اند که کسی را به نام سفیانی(عثمان بن عنبسه) در سوریه( در میان نظامیان آنجا ) دیدار کرده اند ولی خود ایشان اظهار داشته اند که مطمئن نیستند او دقیقا همان شخصی باشد که در روایات ذکر شده بلکه چه بسا صرفا یک تشابه اسمی باشد.

به صرف هم اسم بودن نمی توان گفت او سفیانی است!! به علاوه روایتی که نام او را عثمان بن عنبسه گفته ,قابل اعتماد نیست. برای آشنایی بیشتر شما اطلاعات مختصری درباره سفیانی ذکر می کنیم:

در روایت های متعددی یکی از نشانه های حتمی ظهور امام مهدی (عج), خروج سفیانی ذکر شده است.(1) او از فرزندان ابوسفیان می باشد.(2) وی دارای رویی سرخ, پوستی سفید و چشمانی زاغ می باشد.(3) او از شهرهای روم (شاید مراد اروپای فعلی باشد) بپا می خیزد و بر گردن صلیب دارد.(4) شاید او مسیحی یا مسلمان منحرفی باشد که دشمنی امیرالمؤمنین(ع) را به دل دارد.

 زیرا در برخی روایت ها آمده که وی در کوفه اعلام می کند هر که سر شیعه علی بن ابیطالب علیه السلام را بیاورد, هزار درهم جایزه می گیرد.(5) امام صادق (ع) در روایتی, زمان خروج وی را ماه رجب می داند.

 خروج وی از آغاز تا انجام, 15 ماه می باشد که 6 ماه به نبرد می پردازد و 5 مکان مهم: دمشق, حمص, فلسطین, اردن و حلب را اشغال می کند و 9 ماه بر آن ها فرمان روایی می کند.(6) در بسیاری از روایت ها از نبردی در مکانی میان مکه و مدینه بنام بیداء خبر داده شده است که سپاه سفیانی با امام مهدی (عج) و لشکریانِ آغازینِ ایشان در آن مکان رو در رو می شوند و سپاه دشمن در زمین فرو می رود.

 در روایتی آمده است که امیرالمؤمنین علیه السلام در تأویل آیه شریفه  ولَو تَری إذ فَزِعوا فَلافَوتَ 7)) می فرمایند که لشکر سفیانی به مدینه می آیند تا به بیداء برسند, خدا آن ها را در زمین فرو می برد.(8) برای مطالعه بیشتر به کتاب تاریخ غیبت کبری و تاریخ ما بعد الظهور اثر شهید سید محمد صدر به ترجمه دکتر سید حسن افتخارزاده (پی نوشت شمارة 8) مراجعه فرمایید. پی نوشت ها: 1. شیخ صدوق, کمال الدین و تمام النعمة, دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم, قم, ص650. 2. همان, ص 651. 3. شیخ نعمانی, الغیبة, ترجمه جواد غفاری, چاپ اول, 1363, کتابخانه صدوق, تهران, ص 435. 4. شیخ طوسی, الغیبة, بصیرتی, قم, ص 278. 5. همان, ص 273. 6. شیخ نعمانی, الغیبة, ص 426. 7. سوره سبأ, آیه 51. 8. سید محمد صدر, تاریخ غیبت کبری, ترجمه دکتر سید حسن افتخارزاده, نیک معارف, تهران, 1371, ص 648.

برای مطالعه بیشتر ر.ک:مهدویت (پس از ظهور),رحیم کارگر