مهدویت - سوال 9
سوال :کسی که ادعای دیدن امام زمان(عج) را در خواب دارد, چگونه می شود فهمید که راست می گوید یا دروغ؟
پاسخ :باید توجه داشت که خواب هیچ گونه حجیت شرعی ندارد. از این رو, عمل نکردن به محتوای آن نه تنها برای بیننده عیبی ندارد, بلکه بر دیگران هم لازم نیست به آن عمل کنند.
البتهبرخی خواب ها در شمار رویاهای صادق است ولی شناخت این گونه خواب ها دشوار است و به همین جهت نمی توان به راحتی به خواب کسی در این زمینه اعتماد کرد. حتی نمی توان گفت که او در خواب امام زمان را دیده است یا نه؟ به هر حال خواب به تنهایی ملاک عمل نیست.
باید بدانیم که ما هم اکنون در دوران غیبت کبرای امام مهدی (عج) به سر می بریم. این دوران هم چنان که از عنوان آن پیداست, زمان پنهان بودن امام مهدی (عج) از دیدگان همه است و کسی توفیق ملاقات حضرت را ندارد. اما در موارد استثنایی, کسانی که از نظر تقوا و فضیلت مراتب عالی داشته باشند, این سعادت را می یابند که جمال نورانی آن حضرت را ببینند. البته این گروه, اندک و انگشت شمارند. از این رو, در دوران غیبت کبرا و به مقتضای غایب بودن حضرت, روال طبیعی این است که کسی حضرت را نبیند و ملاقات با آن حضرت جنبه استثنایی دارد. بنابراین, ما همه باید بنا را بر این بگذاریم که کسی حضرت را ندیده است و اگر کسی هم ادعای ملاقات کرد, تنها در صورتی که مطمئن شویم از نظر معنویت مراتب بالایی دارد, سخن او را می پذیریم.
درباره اعتماد به خواب دیگران توجه شما را به دو نکته جلب می کنیم:
1 _ تقوا و معنویت چیزی نیست که بتوان آن را از ظاهر افراد و با برخوردی معمولی شناخت. بنابراین, در مقام پی بردن به تقوا و فضیلت, به ظاهر افراد اعتماد نکنید. البته منظور این نیست که به مردم سوء ظن داشته باشید, اما چون شرط ملاقات امام مهدی (عج) و حتی خواب دیدن تقواست, تا به این شرط یقین پیدا نکردید, ادعای کسی را باور نکنید.
2 _ اساساً کسانی که اهل تقوا و فضیلت اند و توفیق شرفیابی به محضر مبارک امام زمان (عج) را می یابند و یا ایشان را در خواب ملاقات می کنند, رازدار و سرنگه دارند. روش بزرگان در طول تاریخ همه این بوده که برای پرهیز از شهرت و جلب نکردن توجه دیگران, ملاقات خود را مخفی می داشته اند و تنها در صورت ضرورت یا موردی که مصلحت مهمی در میان بوده, آن را برای دیگران ابراز می کردند.
آن را که خبر شد خبری باز نیامد
هر که را اسرار حق آموختند مهر کردند ودهانش دوختند
بنابراین, باید به کسانی که ادعای شرف یابی به محضر حضرت مهدی (عج) را دارند و همیشه از ملاقات و ارتباط با آن حضرت دم می زنند, سوء ظن داشته باشیم مگر اینکه با رفت و آمد و ارتباط پیوسته و چندین ساله, او را کاملاً بشناسیم و در تقوا و فضیلت او کمترین تردیدی نکنیم. توجه داشته باشیم که فراوان اند شیادانی که دنبال کسب جاه و مقام اند و در راه رسیدن به شهرت و مقام از عواطف و احساسات پاک مردم نیز نمی گذرند پس باید مواظب باشیم بازی چه دست چنین افرادی نشویم.
البته باید به این نکته نیز توجه داشت که بعضی افراد که ادعای ارتباط و ملاقات با امام عصر (عج) را دارند, افرادی ساده و بدون کلک اند, ولی چون زودباور و تا حدودی خیالاتی هستند, زود یقین پیدا می کنند. بنابراین, ادعاهای چنین افرادی با این که پذیرفتنی نیست (چرا که دچار خیالات شده و مثلاً یکی از مومنان و صالحان را دیده و خیال کرده اند او امام زمان (عج) است), اما چون قصد و غرض سوئی هم ندارند, گناه کار نیستند. البته ادعای آنها برای ما حجت و دلیل نمی شود و نمی توانیم به چنین ادعاهایی ترتیب اثر بدهیم, مگر آن که همراه با شواهد و قرینه های معتبر باشد.
- ۹۱/۱۲/۲۴
- ۲۱۴ نمایش